زنده باد خیانتکاران ، همونایی که برای هیچ خلافی دروغ نگفتن.اونایی که وای میستن و حرفشونو میزنن. اونقدر کثیف نیستن که بخوان مخ بزنن! اگر هم نجس باشن مثل سگ نجسن نه مثل خوک، که همه سگای دنیا نجس هستن اما هیچ سگی بی چشم و رو نیست. موش کور نیستن که کثافت کاری کنن و آخرش گردنشونو شل بندازن و ننه من غریبم بازی در بیارن.
زنده باد خیانتکاران، همونایی که شهامت اینو دارن که بگن:" هر غلطی که فکرشو بکنی کردم، اما کثافت کاری نکردم، کثیف نبودم، هیچ وقت بی شرف نبودم، هیچ وقت شرفم رو با لباسم، حتی برای همخوابگی با هرزه ها هم، در نیاوردم و با لیوان عرقم سر نکشیدم. هیچ وقت با عینک دودی چشم چرونی نکردم، هیچ وقت به کشاله رون زنی که پاهاشو انداخته بود روی هم و حواسش نبود نگا نکردم. هیچ وقت به مچ پای زنی که عقب موتور شوهرش نشسته و از نا علاجی نمیتونه مچشو بپوشونه نگا نکردم. به جاش سرمو مثل یه هرزه نجیب بالا گرفتمو و پنجاه تومن دادم به یکی بی سرو پا تر از خودم و هر غلطی که خواستم توی رختخواب خونه خودم تنهایی کردم. بله جونم! سجاده ای نداشتم که به آب ریا نجسش کنم. عوضش سرم بالاست که اگه کسی برام نموند به جاش کسی هم نیست که بگه زد و در رفت، ما همش خوردیم وایسادیم، نزدیم و در بریم. از صدقه سری این اخلاق گندی که داریم، که خدایا به حق هر چی دل خون و قلب پر درده این اخلاق گند منو به جای سجاده بذار لای کفنم که توی قیامت، وقتی میرم جهنم سرم بالا باشه که: توی دنیا میدونستم دارم چکار میکنم. خوک نبودم"
زنده باد خیانتکاران